n een column voor iBestuur vraagt Piek Visser-Knijffaandacht voor de risico’s van het gebruik van ethische tools. Waar organisaties tien jaar geleden nog schutterig deden over ethiek, is het nu een buzzword geworden, met het risico een lege huls te zijn: “light” varianten van ethiek, of tools en methodieken nemen dan de plek in van daadwerkelijke ethische reflectie. Het in de praktijk brengen van ethiek vraagt ook om ethiek.
Onze kijk
Deze column is ons uit het hart gegrepen. Wanneer het gaat zoals de auteur beschrijft, dan is het in het beste geval zo dat een organisatie minder aan ethiek doet dan ze zelf denkt. En in het slechtste geval is er sprake van regelrechte ethics washing. Een belangrijke kanttekening is wel dat er op zich niets mis is met data-ethische methodieken zoals de DEDA, de Aanpak begeleidingsethiek en de IAMA. Integendeel, ze zijn in de praktijk vaak een onmisbaar hulpmiddel om het moeilijke ethische gesprek in goede banen te leiden. Wij interpreteren deze column dan ook niet als gericht tegen zulke methodieken, maar als een pleidooi voor de juiste inzet ervan, met dus veel aandacht voor de vaak ingewikkelde échte ethische dialoog.
